W ostatnim czasie podczas spacerów w Rosarium parkowi goście mogli przyglądać się renowacji kultowej rzeźby „Łanie”. Prace te wykonywało konsorcjum firm „Rozeta” z Krzeszowic i „Talent” z Mnina.
Dzisiaj dokonano odbioru, tym bardziej to cieszy bo rzeźba została uroczyście odsłonięta w lipcu 1971 roku, a więc wkrótce minie 50 lat od tego momentu. Wszystkie prace przebiegały zgodnie z harmonogramem i w ścisłej współpracy z Aleksandrem Harkawym, konserwatorem dział sztuki. Natomiast pracę odebrał Konserwator Zabytków Miejskich, Henryk Mercik. To już kolejne rzeźby, które zostały odnowione w ramach Projektu Miejskiego pn. „Modernizacja Parku Śląskiego” z Inicjatywy JESSICA Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Śląskiego na lata 2007-2013”.
- Jako Zarząd wiemy, że wielu z gości czeka na duże inwestycje. One się dzieją, prace w Ogrodzie Japońskim dobiegają końca, Kręgi Taneczne w przyszłym roku z pewnością Państwa zachwycą. Trwa projektowanie kolejnej linii Elki, a dokumentacja projektowa Kąpieliska Fali jest już przygotowana. W tym wszystkim nie zapominajmy o mniejszych inwestycjach, które również są bardzo potrzebne. Konsekwentnie poddajemy renowacji parkowe rzeźby, które swoim urokiem wypełniają wiele miejsc. Tym razem „Łanie” w Rosarium mogą na nowo cieszyć parkowych gości – Agnieszka Bożek, Prezes Parku Śląskiego.
Rzeźba przedstawia trzy galopujące łanie, a jej autorką jest Anna Dębska. Efekt galopu został spotęgowany osadzeniem grupy trzech zwierząt tylko na sześciu cienkich podporach - kończynach.
W wyniku oddziaływania czynników atmosferycznych rzeźba uległa częściowemu zniszczeniu. W ramach konserwacji powierzchnia sztucznego kamienia i powłok żywicznych została oczyszczona z zabrudzeń powierzchniowych, przemalowań i przebarwień wywołanych przez mikroorganizmy (głównie glony), elementy metalowej konstrukcji oczyszczone z produktów korozji i zabezpieczone antykorozyjnie. Osłabione fragmenty konstrukcji wzmocnione są prętami ze stali nierdzewnej. Ubytki sztucznego kamienia i formy rzeźbiarskiej uzupełnione zostały kitami mineralnymi o fakturze dobranej do otoczenia ubytku. Pęknięcia i rozwarstwienia sztucznego kamienia spojono, a partie silnie osłabione (utrata kohezji) wzmocniono poprzez impregnację strukturalną. Odspojenia powłok żywicznych podklejono a ubytki uzupełnione w lokalnie dobranym kolorze.
